Καρλ Λιούις, το «θαύμα»
Προσπαθώντας να βρω ένα θέμα γι’ αυτήν τη στήλη, προσπάθησα να σκεφτώ τι ήταν αυτό που με επηρέασε περισσότερο στα πρώιμα βήματά μου ως αθλητή. Η απάντηση ήρθε αστραπιαία στο μυαλό μου: Καρλ Λιούις, το απόλυτο είδωλο, ο υπεραθλητής που ήταν πρότυπο για μένα όχι μόνο για τις ασύλληπτες επιδόσεις του επί δώδεκα συναπτά έτη, αλλά και για το ξεχωριστό στιλ τρεξίματος. Η επιρροή του ήταν τόσο μεγάλη πάνω μου που ενώ ήμουν αθλητής μεσαίων αποστάσεων, έφερνα εις πέρας τον αγώνα σαν να τρέχω 100 ή 200 μέτρα μιμούμενος τον Λιούις.
Ο Λιούις έχει αξιοζήλευτες διακρίσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες και κατόρθωσε να διατηρήσει την πρωτιά σε τρία ατομικά αγωνίσματα, 100 μ., 200 μ. και άλμα εις μήκος. Κατέκτησε 9 χρυσά μετάλλια και 1 αργυρό στην καριέρα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 1984 κατέκτησε 4 χρυσά στο Λος Άντζελες, το 1988 δύο χρυσά και ένα αργυρό στη Σεούλ, το 1992 δύο χρυσά στη Βαρκελώνη και το 1996 ένα χρυσό στην Ατλάντα. Εξίσου σημαντικά είναι τα μετάλλια που έχει αποκομίσει από τα παγκόσμια πρωταθλήματα (8 χρυσά, 1 αργυρό και 1 χάλκινο) καθώς και από άλλες αθλητικές διοργανώσεις.
Είναι φανερό πως πρόκειται για έναν αθλητή τεράστιου διαμετρήματος που δικαίως έχει βραβευτεί ως ο κορυφαίος αθλητής στίβου του 20ου αιώνα. Στις αθλητικές ακαδημίες και στις σχολές φυσικής αγωγής μάλιστα συχνά διδάσκουν ως πρότυπο και μελετούν τον τρόπο που έτρεχε ή το άλμα του.
Ο Λιούις γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1961 στην Αλαμπάμα των Η.Π.Α., μεγάλωσε όμως στο Νιου Τζέρσεϊ της Νέας Υόρκης. Οι γονείς του όντας εκπαιδευτές στον τοπικό αθλητικό όμιλο, τον έσπρωξαν από νωρίς στον αθλητισμό και γρήγορα διαφάνηκε το τεράστιο ταλέντο του. Το 1979 έγινε μέλος του Santa Monica track club, μία λέσχη από την οποία αναδείχτηκε η αφρόκρεμα των αθλητών στίβου. Ακολούθησαν οι μυθικές διακρίσεις και η διαχρονική πορεία του.
Μία υπόθεση όμως λίγο σκοτεινή ήρθε να αναταράξει τις μνήμες μου από το απόλυτο είδωλό μου. Ένα σκάνδαλο ντόπινγκ αποκαθήλωσε τον «αγνό» αθλητή από το βάθρο του. Ο Γουέιντ Εξάμ, πρώην υπεύθυνος της επιτροπής ελέγχου ντόπινγκ της Αμερικανικής Ολυμπιακής Επιτροπής δημοσίευσε -ετεροχρονισμένα -περιστατικά συγκάλυψης σκανδάλων ντόπινγκ από την Επιτροπή, η οποία συστηματικά απέκρυπτε τους ντοπαρισμένους πρωταθλητές της.
Δεν θα ασχοληθώ με το τι ισχύει και τι όχι. Άλλωστε δεν είναι δική μου δουλειά αυτό. Θα ήθελα μονάχα να επισημάνω τη θλίψη μου για το γεγονός ότι ο πρωταθλητισμός δεν είναι αγνός και δεν ξέρω και αν μπορεί ποτέ να γίνει. Επίσης, θεωρώ απαραίτητο να ξεκαθαρίσω κάτι που στο μυαλό των περισσοτέρων δεν είναι απόλυτα κατανοητό. Το γεγονός ότι ένας αθλητής –ειδικά του διαμετρήματος του Λιούις- κατηγορείται για χρήση αναβολικών δε σημαίνει ότι δεν είναι ταλέντο, δε σημαίνει ότι δεν έχει κοπιάσει πολύ, δε σημαίνει ότι δεν έχει περάσει στερήσεις και πίκρες. Η ισοπέδωση δεν είναι καλή σε κανέναν τομέα.
Τελικά εγώ θα μείνω με το εφηβικό μου όνειρο, με το πρότυπο εκείνο του κορυφαίου πρωταθλητή και με την εικόνα του «θαύματος» να καλπάζει μέσα στα γήπεδα.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΜΑΡΚΑΡΙΑΝ